XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
2.5. Partitiboa
Partitiboan doazen bi izen sintagma juntatzen baditugu, izen sintagma juntatuak partitiboan segitzen du eta, horrenbestez, ez dute plural komunztadurarik ezarriko aditzean:
(241) Joan konfesore on bategana ta esan oni erakatsi dezola nola prestatuko dan, batez ere libururik eta erakurterik ez badu
(
(242) Nork nahi du ordean etxerik eta lurrik erosi?
(
Enumerazioetan, eta bereziki aditza aurrean delarik, komunztadura singularrean egin daiteke, juntagai guztiak singularrekoak badira noski:
(243) Zuek badaukazute etxetxo bat, soñeko bat, oe bat, sua eta zopa beroa
(
Dena den halakoetan pluraleko komunztadura ere egin daiteke.
Aditza aurrean eta komunztadura singularrean erakusten dute beste adibide hauek ere.
Egitura edo hurrenkera honek errazago egiten du, itxura denez, plural komunztadurarik eza.
Pentsa liteke aditza aurretik doanean eta juntaturiko sintagmak ondoren, izen sintagma juntatuak barik bi perpaus ditugula.
Doinuerak berak, intonazioak, horretara bultzatzen gaituela ematen du:
(244) Bizkairik geijenak Erriojara
(
(245) Har dezagun (...) apezpikuen multzoa eta pipa-hartzaileena
(
(246) Begiratzen dio (...) Jesu-Kristoren bigarren etorrerari, eta kristaurik geienen bizitza lotsagarriari
(